ICO (ang. Initial Coin Offering) to innowacyjna metoda pozyskiwania kapitału przez projekty blockchainowe, w której inwestorzy mogą nabyć nowe kryptowaluty lub tokeny w zamian za swoje środki. Zazwyczaj środki te są w postaci popularnych kryptowalut, takich jak Bitcoin czy Ethereum. Proces ten można porównać do IPO (Initial Public Offering), gdzie firmy wchodzą na giełdę, oferując swoje akcje publicznie. W przypadku ICO zamiast akcji inwestorzy otrzymują cyfrowe tokeny, które mogą mieć różne funkcje i zastosowania.
Tokeny te mogą reprezentować różnorodne wartości, takie jak:
- Udział w projekcie: Tokeny mogą symbolizować pewien procent udziału w projekcie, co może zapewniać prawo do przyszłych zysków lub wpływ na decyzje podejmowane w ramach projektu.
- Dostęp do usługi: Tokeny mogą stanowić klucz do korzystania z określonej usługi oferowanej przez projekt, na przykład dostęp do platformy, aplikacji czy sieci blockchainowej.
- Korzyści użytkowe: Tokeny mogą oferować różne korzyści, takie jak zniżki na produkty lub usługi, dostęp do ekskluzywnych funkcji lub możliwości, czy też prawo głosu w społeczności projektowej.
ICO stało się popularnym narzędziem finansowania przede wszystkim dla startupów działających w obszarze technologii blockchain. Dzięki ICO mogą one zebrać fundusze na rozwój swoich produktów lub platform, bez konieczności pozyskiwania kapitału od tradycyjnych inwestorów venture capital. Warto jednak zauważyć, że ICO wiąże się także z wysokim ryzykiem dla inwestorów, ponieważ wiele projektów jest w fazie początkowej i nie zawsze kończy się sukcesem. Dlatego ICO są często krytykowane za brak regulacji i przejrzystości, co może prowadzić do oszustw i strat finansowych dla inwestorów.
W związku z rosnącym zainteresowaniem ICO, wiele krajów zaczęło wprowadzać regulacje prawne, mające na celu ochronę inwestorów i zapobieganie nadużyciom w tym nowym, dynamicznie rozwijającym się sektorze.