Kiedy stajemy przed wyborem między dwoma podobnymi produktami, naturalną reakcją jest wybór tańszego. Dlaczego? Uznajemy, że nie ma sensu przepłacać, jeśli oba produkty wydają się równie wartościowe. Jednak często okazuje się, że tańszy produkt jest gorszej jakości, co nie jest od razu widoczne. To prowadzi do sytuacji, w której producent droższego, lecz lepszego produktu musi obniżyć cenę, by pozostać konkurencyjnym, co często oznacza obniżenie jakości.
Ten sam mechanizm można zaobserwować w świecie finansów, szczególnie w kontekście pieniądza. Historia pieniądza zaczyna się od czystych złotych monet. Kiedyś ktoś wpadł na pomysł dodania do złota innych metali, by zwiększyć ilość dostępnej waluty, nie zmieniając jej zewnętrznego wyglądu. Z czasem, stosunek złota do innych metali w walucie spadał, a przeciętny człowiek nie był w stanie zauważyć różnicy. Stopniowo, jakość pieniądza zmniejszała się, aż różnica stała się widoczna dla wszystkich.
To właśnie umożliwia bankom centralnym bezkarne dodrukowywanie pieniędzy. Im więcej pieniądza na rynku, tym jest on mniej warty. Efektem końcowym jest hiperinflacja, która zwykle kończy się porzuceniem starej waluty na rzecz nowej. Historia pokazała, że największe straty ponoszą zwykli obywatele, często nieświadomi całego procesu.
Drukowanie pieniądza to gra z wartością, która na pierwszy rzut oka może wydawać się bez konsekwencji, ale ostatecznie prowadzi do znaczących zmian w wartości i stabilności waluty. To przestroga o tym, jak ważne jest zrozumienie mechanizmów rządzących naszą ekonomią i walutą, aby móc świadomie nawigować w świecie finansów.
Zachęcam do lektury Rolanda Baadera : „Koniec pieniądza papierowego”