Binance

Secret key

Secret key (sekretny klucz) to kluczowy element w procesie generowania jednorazowych haseł w algorytmach takich jak TOTP (Time-based One-Time Password) i HOTP (HMAC-based One-Time Password). Jest to losowo wygenerowana, unikalna wartość, która jest współdzielona między serwerem uwierzytelniającym a aplikacją, taką jak Google Authenticator. Sekretny klucz pełni rolę fundamentu, na którym opiera się generowanie jednorazowych kodów uwierzytelniających.

Jak działa secret key?

  1. Generowanie i współdzielenie klucza:
    • Podczas konfiguracji dwuskładnikowego uwierzytelniania (2FA) serwer generuje sekretny klucz, który jest następnie przekazywany użytkownikowi. Najczęściej odbywa się to poprzez kod QR, który użytkownik skanuje za pomocą aplikacji mobilnej, takiej jak Google Authenticator. Alternatywnie, sekretny klucz może być dostarczony w postaci tekstu, który użytkownik ręcznie wprowadza do aplikacji.
  2. Przechowywanie klucza:
    • Sekretny klucz jest bezpiecznie przechowywany w aplikacji uwierzytelniającej oraz na serwerze usługi. Zarówno aplikacja, jak i serwer muszą posiadać ten sam klucz, aby mogły generować i weryfikować jednorazowe kody uwierzytelniające.
  3. Funkcja HMAC:
    • Sekretny klucz jest używany w funkcji HMAC (Hash-based Message Authentication Code), która, w połączeniu z innymi danymi (np. czasem w przypadku TOTP), generuje skrót (hash) stanowiący podstawę do wygenerowania jednorazowego kodu.
  4. Bezpieczeństwo klucza:
    • Ważne jest, aby sekretny klucz był przechowywany w sposób bezpieczny, ponieważ dostęp do tego klucza umożliwia wygenerowanie poprawnych jednorazowych haseł. Jeżeli ktoś niepowołany uzyska dostęp do sekretnego klucza, może być w stanie przechwycić jednorazowe kody i uzyskać dostęp do chronionych kont.

Praktyczne aspekty sekretnych kluczy

  • Ochrona klucza:
    • Klucz musi być przechowywany w bezpiecznym miejscu i nie powinien być udostępniany lub przechowywany w niezabezpieczonych miejscach. Utrata lub wyciek sekretnego klucza może prowadzić do poważnych zagrożeń bezpieczeństwa.
  • Kody zapasowe:
    • Ze względu na kluczową rolę sekretnego klucza, w wielu systemach 2FA zaleca się tworzenie kodów zapasowych lub konfigurację dodatkowych metod uwierzytelniania, na wypadek utraty dostępu do głównego urządzenia z aplikacją uwierzytelniającą.
  • Regeneracja klucza:
    • Jeśli użytkownik zgubi urządzenie, na którym zainstalowana jest aplikacja Google Authenticator, może być konieczne ponowne skonfigurowanie 2FA i wygenerowanie nowego sekretnego klucza przez usługodawcę, aby przywrócić dostęp do konta.

W skrócie

Sekretny klucz to podstawowy element w procesie generowania jednorazowych kodów uwierzytelniających w systemach 2FA. Jest on niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa w dwuetapowej weryfikacji i powinien być przechowywany oraz zarządzany w sposób odpowiedzialny, aby chronić konta przed nieautoryzowanym dostępem.